Rozdział 2. "Bar pod wróżką"

Ohayo :3 (No co? Jest przed 12 :P) Nowy rozdział wyszedł dziwnie krótki, to przez to że nagle zaczęłam pisać rozdział piąty. xD Będzie się działo :3 Jak wam się podoba muzyka dodana na bloga? Wolelibyście może jeszcze większy wybór? I czy to ma być muzyka tylko z Fairy Tail, czy może jeszcze z czegoś? Mam spory zapas "epickich" piosenek, dlatego też mówcie śmiało co wam pasuje, a co nie. C:

~~~~

Dziewczyna stała w małym korytarzyku swojego mieszkania. Co miał na myśli Gray mówiąc "Nie tylko ty"? Przecież on ma rodziców. O ile to byli oni. Lucy miała cichą nadzieję, że nie.. Myślenie przerwał jej Plue który widząc swoją panią zaszczekał cicho i podbiegł do niej.

- Cześć Plue... Znów będę musiała cię zostawić na kilka godzin - powiedziała dziewczyna głaszcząc czworonoga. - Jesteś głodny?- uśmiechnęła się lekko widząc jak pies radośnie macha ogonem.  

Spokojnie przeszła przez salon, a na kanapie zostawiła torbę z książkami. Weszła do kuchni wraz z dreptającym za nią psem. Nalała do miski wody, a do drugiej karmy i sama zaczęła sobie przygotowywać jedzenie. Po przyrządzeniu, a następnie zjedzeniu kanapek dziewczyna zaczęła odrabiać lekcje. Gdy w końcu skończyła pisać wypracowanie na historię dochodziła szesnasta. Plue spokojnie spał w legowisku. Dziewczyna upewniła się, że wody i karmy w miskach jest pod dostatkiem i sięgnęła do kieszeni spodni i wyjęła kartkę z nabazgranym adresem. Wyszła z mieszkania i zamknęła je na klucz, chowając go do kieszeni. Ruszyła pod wskazany adres.

***

Weszła do zlekka obskurnego baru. Białowłosa dziewczyna, zapewne Mirajane, właśnie rozmawiała z jakimś czarnowłosym chłopakiem. Ubrany był tylko w spodnie, nie miał na sobie koszulki. Lucy zaczęła się rozglądać i wtedy zauważyła uśmiechniętego i machającego do niej Natsu siedzącego przy jednym z drewnianych stolików. Dziewczyna odwzajemniła uśmiech i przysiadła się do chłopaka. Różowowłosy miał na sobie tylko białą koszulkę na ramiączkach i długie spodnie. Dziewczyna zauważyła, że na ramieniu ma czerwony tatuaż przedstawiający jakiś znak.

- Jak tam, Lucy? - zadał pytanie, gdy ta przysiadła się do niego

- Wszystko dobrze, przepraszam jeśli musiałeś czekać, ale musiałam upewnić się, że wszystko jest na swoim miejscu, no i że Plue ma co jeść.

- Plue? 

- Oh racja, przecież ci nie mówiłam. Plue to mój pies. Mieszanka kilku ras. Ma białą sierść, ale jego pyszczek jest wręcz złoty - roześmiała się

- Ja mam tylko kota. Happyego. Pewnie gdzieś łazi - Natsu rozejrzał się po barze - Widzę go. Idzie za Grayem.

- Hmm? 

Rzeczywiście Gray zmierzał w ich stronę.. To był ten sam chłopak co rozmawiał z Mirajane!  Czemu chodzi bez koszulki w miejscu publicznym..? Blondynka zauważyła, że on także ma wytatuowany taki sam znak co Natsu, jednakże jego był w kolorze granatowym i znajdował się poniżej obojczyka.

- Załatwiłem nam robotę. Cześć Lucy. - powiedział odwracając na chwilę wzrok od Natsu - Zaczynamy jutro.  - usiadł naprzeciwko dwójki

-No to super. - powiedział i naglę na stół wskoczył niebieski kot. Jego czarne oczy wpatrywały się w Lucy, a sam zaczął ją powoli obwąchiwać - Lucy, to jest Happy.

Kot tak jakby nagle przestał interesować się dziewczyną. Podszedł do pana, a ten pogłaskał go czule po łebku. 

Drzwi do baru nagle się otworzyły i wszedł do środka nikt inny niż dyrektor szkoły Makarov Dreyar.

- Kon'nichwa, dzieci - powiedział i uśmiechnął się przyjaźnie. Jego ręka powędrowała w górę i wykonał dziwny znak. Wszyscy w gildii poza Lucy wykonali ten znak.

- Kon'nichwa, dziadku - odpowiedziała Mirajane, gdy staruszek podszedł do lady.

- Dziadku? Dzieci? Co on tutaj robi? Co to za znak? - zadawała pytania Lucy.

- Staruszek jest właścicielem tego baru - odpowiedział wesoło Natsu

- No a ten znak? Bodajże wyglądał tak - Lucy zgięła wszystkie palce, a następnie wyprostowała kciuk i palec wskazujący - Co to w ogóle znaczy?

- Tak właściwie to nikt nie wie - powiedział niebieskooki - podobno ma to związek z wnukiem staruszka, Laxusem, ale najczęściej tak się witamy. 

- A co z tymi tatuażami? To też do tyczy gildii? I dlaczego nazywacie tak naszego dyrektora?- dopytywała się

- Mówisz o tym? -wskazał na swoją klatkę piersiową Gray- Większość z Akademii go ma. To tak jakby hołd dla dziadka, choć tyle możemy zrobić. Większość osób sama wybiera kolory i miejsce 'znaku'. Chociażby Elfman np. ma czarny znak na szyi, Cana na podbrzuszu po lewej stronie,  a Erza na ramieniu.

- Jeśli chodzi o to dlaczego go tak nazywamy.. - zaczął różowowłosy - Mówiąc szczerze, Makarov jest dla nas jak ojciec. Dał nam szkołę, skrzydło szpitalne i ten bar. Opiekuje się nami jak własnymi dziećmi, ale nazywanie go ojcem...  Nie wchodzi w grę. Po prostu się nie da. Dlatego też nazywamy go dziadkiem. Niektórzy z nas, gdy byli mali zawsze znajdowali tu jakąś formę ochrony, pomocy. Zawsze znalazłby się ktoś kto kupiłby ci coś do jedzenia, albo do picia. Rodzina musi sobie pomagać. A ludzie z Akademii Fairy Tail jak i ci przesiadujący w "Barze pod Wróżką" są jedną rodziną.